-
1 liquor [1]
1. liquor, ōris, m. (liqueo), I) die Flüssigkeit, 1) eig. = das Flüssigsein, aquae, Lucr. 1, 453. Varro LL. 5, 109. Cic. de nat. deor. 2, 26: vomica aeterni liquoris, die immer flüssige Ausschwitzung, Plin. 33, 99. – 2) meton., eine flüssige Substanz, Flüssigkeit, lactis aut fontium, Iustin.: mellis, Lucr., u. bl. liquor, Honig, Colum.: liquor, Rebensaft, Wein, Hor. u. Tibull.: albus ovorum, Eiweiß, Colum. u. Plin.: salis (der offenen See), Cic. poët.: fluidus, i.e. tabes, Verg.: virgineus, i.e. aquae Virginis, Ov.: perlucidi amnium liquores, Cic.: Pactoli liquores, das Gewässer, Prop.: invergere in me liquores tuos, Plaut.: absol. = das Meer, Hor.: in liquorem solvere, in Dünste auflösen, Plin. – II) die Klarheit, Cydnus aquae liquore conspicuus, Val. Max. 3, 8. ext. 6. – / līquor gemessen, Lucr. 1, 453.
-
2 liquor
1. liquor, ōris, m. (liqueo), I) die Flüssigkeit, 1) eig. = das Flüssigsein, aquae, Lucr. 1, 453. Varro LL. 5, 109. Cic. de nat. deor. 2, 26: vomica aeterni liquoris, die immer flüssige Ausschwitzung, Plin. 33, 99. – 2) meton., eine flüssige Substanz, Flüssigkeit, lactis aut fontium, Iustin.: mellis, Lucr., u. bl. liquor, Honig, Colum.: liquor, Rebensaft, Wein, Hor. u. Tibull.: albus ovorum, Eiweiß, Colum. u. Plin.: salis (der offenen See), Cic. poët.: fluidus, i.e. tabes, Verg.: virgineus, i.e. aquae Virginis, Ov.: perlucidi amnium liquores, Cic.: Pactoli liquores, das Gewässer, Prop.: invergere in me liquores tuos, Plaut.: absol. = das Meer, Hor.: in liquorem solvere, in Dünste auflösen, Plin. – II) die Klarheit, Cydnus aquae liquore conspicuus, Val. Max. 3, 8. ext. 6. – ⇒ līquor gemessen, Lucr. 1, 453.————————2. līquor, līquī, flüssig sein, schmelzen, fließen, Verg.: liquitur et glacies, Ov.: amurca, Plin.: liquentia flumina, mella, fließende, flüssige, Verg. – übtr., liquitur aetas, Lucr.: liquuntur res, vergehen usw., Plaut. -
3 ductim
[ duco ]1) волоком, таща (по земле) ( opus in vineā facere Col)2) большими глотками, залпом ( invergere in se liquores Pl) -
4 invergo
in-vergo, ere, eig. hinneigen, als t. t. der Religionssprache bei Opfern u. Sühnen = auf etwas ( darauf) od. in etw. gießen, super invergens liquidi carchesia bacchi, Ov. met. 7, 246: vina fronti, Verg. Aen. 6, 244: pelago vina, Val. Flacc. 2, 610. – übtr., expeto invergere in me liquores tuos, Plaut. Curc. 108.
-
5 invergo
in-vergo, ere, eig. hinneigen, als t. t. der Religionssprache bei Opfern u. Sühnen = auf etwas ( darauf) od. in etw. gießen, super invergens liquidi carchesia bacchi, Ov. met. 7, 246: vina fronti, Verg. Aen. 6, 244: pelago vina, Val. Flacc. 2, 610. – übtr., expeto invergere in me liquores tuos, Plaut. Curc. 108. -
6 ductim
ductim, adv. [id.], by drawing (very rare):major pars operis in vinea ductim, potius quam caesim faciendaest (for which, shortly after: ductu falcis, non ictu),
Col. 4, 25, 2:invergere in me liquores,
in good draughts, Plaut. Curc. 1, 2, 13 (cf.: pocula duces Lesbii, Hor. C. 1, 17, 21).
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский